Πωλείται το πιο εμβληματικό, ιστορικό και διάσημο ξενοδοχείο και εστιατόριο της Τσαγκαράδας, ” Ο Χαμένος Μονόκερος” που βρίσκεται κυριολεκτικά “κρυμμένο” και προστατευμένο ως ένα πολύτιμο “κόσμημα” αλλοτινών καιρών μέσα σ’ ένα κατάφυτο κήπο, πνιγμένο στα λουλούδια και τα αρώματα κι ονειρικά βυθισμένο στην οργιώδη βλάστηση της περιοχής, λίγα μόλις βήματα από την όμορφη πλατεία της Αγίας Παρασκευής με τον γηραιότερο χιλιόχρονο πλάτανο..
Μία πλειάδα λόγων όπως ιστορικοί, αισθητικοί κι αισθητηριακοί, διακοσμητικοί κι αρχιτεκτονικοί, συνθέτουν αυτό το ιδιαίτερο ακίνητο ξεχωρίζοντάς το έναντι άλλων και καθιστώντας το ως έναν παγκοσμίως γνωστό και “επιβεβλημένο” προορισμό.
Το κτίριο που στεγάζει σήμερα το ξενοδοχείο με το νεοκλασικό ύφος, χτίστηκε το 1890 από εξαιρετικούς ηπειρώτες πετράδες, ακολουθώντας την τεχνική της πέτρας με την οποία οι ίδιοι τεχνίτες, έχτισαν και το ναό της Αγίας Παρασκευής στην ομώνυμη πλατεία, υπό την επίβλεψη του Νικόλαου Στάκου ενός από τους μεγάλους ευεργέτες του χωριού, μιας και το ακίνητο αρχικά αποτέλεσε την εξοχική του κατοικία. Στα χρόνια του μεσοπολέμου, το 1920, λειτούργησε ως το πρώτο ξενοδοχείο της ευρύτερης περιοχής με τη διακριτική ονομασία “Τιτάνια”.
Κατά την διάρκεια του Β’ΠΠ το κτίριο επιτάχθηκε από τις Ιταλικές δυνάμεις κατοχής και λειτούργησε έως Καραμπινερία και Διοικητικό κέντρο, στεγάζοντας εκεί την ιταλική φρουρά.
Αυτή ήταν και η αιτία που το Μάρτιο του 1943, σ’ αυτό ακριβώς το σημείο, έλαβε χώρα η πρώτη αντιδραστική δράση του Πηλίου, με νικητές τους Έλληνες αντάρτες του ΕΛΑΣ, οι οποίοι βομβάρδισαν το κτίριο. Μαζί λοιπόν με την ιταλική φρουρά, καταστράφηκαν και τα περισσότερα μαρμάρινα μπαλκόνια του κτιρίου. Σώθηκαν μόνο τα δύο μπροστινά, με τα μαρμάρινα φουρούσια τους.
Μετά την απελευθέρωση το 1952 το κτίριο ανακατασκευάζεται και επαναλειτουργεί σαν ξενοδοχείο, με την ονομασία “ΕΛΛΑΣ”. Αποτελείτο από 16 δωμάτια κι 1 κοινόχρηστο μπάνιο. Το δε καλντερίμι που περνά μπροστά από το ξενοδοχείο και οδηγεί στην Αχιλλοπούλειο και τη Νανοπούλειο σχολή μέχρι τους Άγιους Ταξιάρχες, αποτελούσε τότε τον κεντρικό δρόμο της Τσαγκαράδας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ως αρμόδιος τότε Υπουργός Δημοσίων Έργων με την σύζυγό του Αμαλία, διέμειναν στο ξενοδοχείο παρακολουθώντας την ανέγερση του “Ξενία” Τσαγκαράδας το 1955. Τα χρόνια που ακολούθησαν το καθιέρωσαν ως τον κεντρικό προορισμό για πλήθος επώνυμων καλλιτεχνών και πολιτικών της εποχής. Το 1977 το “ΕΛΛΑΣ” κλείνει και παραμένει κλειστό ως το 1997 όπου μετά από μία τριετία εκτεταμένων έργων ανέγερσης και αναδιαμόρφωσης των χώρων επαναλειτουργεί ως ξενοδοχείο. Το 2004 το ακίνητο και η επιχείρηση αγοράστηκαν από τους τωρινούς ιδιοκτήτες, οι οποίοι μέσω διαφόρων αισθητικών και λειτουργικών παρεμβάσεων και τροποποιήσεων, με πολύ και σκληρή προσωπική εργασία και ορμώμενοι από την αγάπη τους τόσο για το ίδιο το κτίριο όσο και για το συγκεκριμένο αντικείμενο, καταφέρνουν να επαναφέρουν την αίγλη και την αναγνωρισιμότητα που του αρμόζει, προδίνοντάς του διεθνή απήχηση.. Η επιχείρηση λειτουργεί ως ξενοδοχείο ανελλιπώς ως και σήμερα. Στο χώρο λειτουργεί από τους ίδιους ιδιοκτήτες επίσης με τεράστια επιτυχία μια μοναδική ανεξάρτητη επιχείρηση εστιατόριο, η οποία εκμεταλλεύεται μέρος των πανέμορφων χώρων του ακινήτου όπως τη μεγάλη σάλα, τον μαγευτικό κλιμακωτό (με πλατώματα) κήπο και το κουκλίστικο χαρακτηριστικό δεντρόσπιτο. Τόσο το ξενοδοχείο όσο και το εστιατόριο, φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις όλων των διεθνών τουριστικών οδηγών και με αμέτρητα εγκωμιαστικά άρθρα και αφιερώματα σε πολλές μεγάλες διεθνούς φήμης εφημερίδες και περιοδικά του εξωτερικού.
Βρίσκεται μέσα σε ένα αμφιθεατρικό οικόπεδο εμβαδού εντός σχεδίου άρτιο και οικοδομήσιμο και αποτελείται από ισόγειο και 1ο όροφο εμβαδού 230τμ έκαστος, 2ο όρ, εμβαδού 85τμ, υπόγειο 100τμ και ταράτσα με roof garden εμβαδού 145τμ.
Στο ισόγειο συναντάμε τη ρεσεψιόν, μια μεγάλη αίθουσα καθιστικού, ένα επίσης εντυπωσιακό δωμάτιο – βιβλιοθήκη, τη μεγάλη σάλα με το πανέμορφο τζάκι όπου χωρά άνετα 14 τραπέζια των 4ων ατόμων, εργονομική άνετη κουζίνα – χώρο προετοιμασίας του εστιατορίου, μπαρ με μικρό χώρο έτερου καθιστικού, διπλές τουαλέτες με προθάλαμο.
Ο 1ος όροφος διαθέτει 6 δίκλινα δωμάτια έκαστο με το μπάνιο του, καθώς και ακόμη 4 δωμάτια με ένα μεγάλο μπάνιο που αυτή τη στιγμή χρησιμοποιούνται ως χώρος κατοικίας των ιδιοκτητών. (θα μπορούσαν με πολύ μικρές τροποποιήσεις να διατίθενται κι αυτά ως ξενοδοχειακή χρήση).
Ο 2ος όροφος διαθέτει ακόμη 2 ευρύχωρα δίκλινα δωμάτια με τα μπάνια τους και έναν βοηθητικό λειτουργικό χώρο πλυντηρίων κλπ.
Η ταράτσα είναι κυριολεκτικά μια όαση.. κατάφυτη, με μια ονειρεμένη σκιερή γωνιά – καθιστικό στο κέντρο της βγαλμένη λες.. από παραμύθι.
Το υπόγειο αποτελείται από διάφορους βοηθητικούς χώρους και το λεβητοστάσιο.
Διαθέτει ενεργειακά ξύλινα κουφώματα με διπλά τζάμια, σίτες, συναγερμό και θέρμανση με πετρέλαιο. Διατίθεται με μέρος του εξοπλισμού του.
Πρόκειται για μια σπάνια επενδυτική τοποθέτηση με διαχρονική αξία και μελλοντική υπεραξία!
Τίτλος | Τιμή | Κατάσταση | Τύπος | Περιοχή | Σκοπός | υπνοδωμάτια | Μπάνια |
---|