Η περιοχή μας

Γνωρίστε το Νομό μας διαβάζοντας την συγκεκριμένη ενότητα που ακολουθεί τις γενικές οδηγίες πλοήγησης..

Για την καλύτερη πλοήγησή σας στην ιστοσελίδα μας έχουμε ορίσει νοερά το Νομό ως Βόρειο Πήλιο, Ανατολικό Πήλιο, Κεντρικό Πήλιο, Δυτική Μαγνησία και Νότιο Πήλιο.

Το Βόρειο Πήλιο περιλαμβάνει τα εξής χωριά και οικισμούς:

Κατηχώρι – Πορταριά – Χάνια – Δράκεια – Μακρινίτσα – Κουκουράβα – Κερασιά.

Το Ανατολικό Πήλιο:

Ζαγορά – Πουρί – Χορευτό – Μακρυρράχη – Άγιοι Σαράντα – Ανήλιο – Άγιος Δημήτριος – Κισσός – Άγιος Ιωάννης – Νταμούχαρη – Μούρεσι – Τσαγκαράδα – Ξουρίχτι – Λαμπινού – Καλαμάκι – Νεοχώρι.

Το Κεντρικό Πήλιο:

Άγιος Βλάσιος – Άγιος Λαυρέντιος – Άγιος Γεώργιος Νηλείας – Πινακάτες – Άγιος Αθανάσιος – Βυζίτσα – Μηλιές – Αφέτες – Αργυρέϊκα – Ζερβόχια – Άνω και Κάτω Λεχώνια – Πλατανίδια – Μαλάκι – Άνω και Κάτω Γατζέα – Αγία Τριάδα – Καλά Νερά – Κορώπη (Μπούφα).

Τη Δυτική Μαγνησία:

Κριθαριά – Άγιος Γεώργιος Κυνηγών – Μάραθος – Μεγάλη Βελανιδιά – Χρυσή Ακτή Παναγιάς – Διμήνι – Βελεστίνο – Αλμυρός – Βρύναινα – Αμαλιάπολη – Σούρπη – Νηές – Πτελεός και Πηγάδι.

Το Νότιο Πήλιο:

Άφυσσος – Λεφόκαστρο – Κάλαμος – Αργαλαστή – Συκή – Ξυνόβρυση – Ποτιστικά – Πάλτση – Λύρη – Κατηγιώργης – Καστρί – Πλατανιάς – Μικρό – Αγία Κυριακή – Τρίκερι – Κόττες – Χονδρή Άμμος – Άγιος Ανδρέας – Μηλίνα – Χόρτο – Λαύκος – Μετόχι – Προμύρι.

Ξεχωριστές ενότητες αποτελούν ο Βόλος, όπου έχουν συμπεριληφθεί οι εξής περιοχές :

Άλλη Μεριά – Άγιος Ονούφριος – Ανακασιά – Άνω Βόλος – Νέες Παγασές (Αλυκές) – Άγιος Στέφανος (Σωρός) – Νέα Ιωνία – Φυτόκο.

Καθώς και η Αγριά, η Νέα Αγχίαλος και τα νησιά Σκιάθος – Σκόπελος – Αλόννησος.

Λίγα λόγια για το Νομό μας

Ο Νομός Μαγνησίας είναι ένας από τους ομορφότερους νομούς της Ελλάδας καθώς συνδυάζει άψογα το πράσινο του βουνού με το γαλάζιο της θάλασσας, κατατάσσοντας τον στις πρώτες προτιμήσεις των Ελλήνων αλλά και πολλών ξένων επισκεπτών. Η χερσόνησος του Πηλίου λόγω του ότι βρέχεται ταυτοχρόνως από τον Παγασητικό κόλπο και το Αιγαίο, μας ξαφνιάζει ευχάριστα με την εναλλαγή των εικόνων και των τοπίων, καθώς μας δίνει τη δυνατότητα να επισκεφθούμε τόσο το βουνό όσο και τη θάλασσα μόλις μέσα σε λίγη ώρα, καθιστώντας το Πήλιο μοναδικό βουνό σε όλη την Ελλάδα.

Ο Νομός μας είναι γνωστός από την αρχαιότητα ως «Η γη των Κενταύρων και των Αργοναυτών» και αναφέρεται σε αρκετούς από τους πιο σημαντικούς ελληνικούς μύθους.

Το όνομα του προήλθε από τον Γενάρχη της περιοχής τον Μάγνη, γιο του Αιόλου, ή του Δία ή του Άργου, ο οποίος εγκαταστάθηκε στο Πήλιο γύρω στον 12ο αιώνα π.Χ. Για χιλιετίες το έχουν περπατήσει θεοί, ημίθεοι, Κένταυροι, Τιτάνες, Γίγαντες, νύμφες και δρυάδες, βασιλιάδες, ήρωες και πολεμιστές. Στο Πήλιο κατοικούσαν τα μυθολογικά όντα, οι Κένταυροι, που είχαν τη μορφή ανθρώπου από τη μέση και πάνω και τη μορφή αλόγου από τη μέση και κάτω, με πιο γνωστό Κένταυρο τον Χείρωνα. Κοντά στο σοφό δάσκαλο και μύστη Χείρωνα που γνώριζε τα μυστικά της φύσης, των τεχνών, της ιατρικής και των βοτάνων, της μουσικής, της αστρολογίας και της μαντικής, μαθήτευσε ο Ασκληπιός, πατέρας της ιατρικής, καθώς και οι Ιάσονας, Πηλέας, Ηρακλής και ο Αχιλλέας.

Από την Μαγνησία λοιπόν ξεκίνησε ο Ιάσονας με την Αργώ και τους Αργοναύτες του για την Αργοναυτική εκστρατεία.

Ο νομός μας αποτελείται από περισσότερα από 70 τουριστικά αξιοποιημένα γραφικά χωριά και οικισμούς. Στην πλειοψηφία τους τα χωριά του είναι χτισμένα με την χαρακτηριστική παραδοσιακή Πηλιορείτικη Αρχιτεκτονική ξεκινώντας από τον ορεινό όγκο του, ως τα ιδιαιτέρως γραφικά ψαροχώρια του Παγασητικού.

Στο χερσαίο τμήμα του νομού μας δεσπόζει λοιπόν το πανέμορφο Πήλιο, που εκτός από πατρίδα των Κενταύρων ήταν η θερινή κατοικία των θεών του Ολύμπου, το πεδίο της «Γιγαντομαχίας» κι επίσης η περιοχή όπου κατά την αρχαιότητα στον κόλπο της Καραβοστασιάς, που βρίσκεται βορειότερα από την παραλία του Μυλοπόταμου στην περιοχή της Τσαγκαράδας, πιθανολογείται ότι κατά τη διάρκεια μιας σφοδρής θαλασσοταραχής, πάνω στα βράχια της καταστράφηκε ένα μέρος του στόλου του Πέρση βασιλιά Ξέρξη.

Το Πήλιο με υψόμετρο 1624μ. πραγματικά μοιάζει με μια μαγική πράσινη αγκαλιά, ένα βουνό που συναρπάζει τόσο τους επισκέπτες του, όσο κι εμάς τους ντόπιους καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλάζοντας χρώματα, σχήματα και αρώματα, ακολουθώντας τις εναλλαγές των εποχών.. Το βουνό της γαρδένιας, της καμέλιας και των αρωματικών βοτάνων, που μας προσφέρει μοναδικές αισθητηριακές και αισθητικές απολαύσεις με τα υπέροχα κατάφυτα δάση του, τις πανύψηλες καστανιές, καρυδιές, τα αγέρωχα και σκιερά πλατάνια του, τα πεντανόστιμα μηλαιοπερίβολα και οπωροπερίβολα, τους παραγωγικούς ελαιώνες του, όπου οι αιωνόβιες ελιές τους ριζώνουν ως τους παραθαλάσσιους βράχους και γέρνουν τους σταχτί κορμούς τους για να σκιάσουν με τα πυκνά φυλλώματά τους τις άκρες των ηλιόλουστων αμμουδιών του.

Μας συναρπάζει με τα άπειρα καλντερίμια και μονοπάτια του, της ανεπανάληπτης ομορφιάς εξωτικές παραλίες του Αιγαίου, αλλά και τις αμμουδερές ονειρικές παραλίες του Παγασητικού που μας χαρίζουν εξαίσια ηλιοβασιλέματα. Το μοναδικό τρενάκι του, το επονομαζόμενο «Μουτζούρης» που κατασκευάστηκε από τον πατέρα του διάσημου ζωγράφου Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο, Εβαρίστο ντε Κίρικο και ξεκίνησε τα πρώτα του δρομολόγια το 1897, με το γνώριμο σφύριγμά του να ακούγεται ως και σήμερα τα καλοκαίρια στις πλαγιές και τα γεφύρια του, καθώς και το χιονοδρομικό του κέντρο στις Αγριόλευκες στα Χάνια.

Οι μύθοι, οι θρύλοι, οι παραδόσεις αλλά και οι ιστορικές μνήμες, πλανώνται ολοζώντανοι πάνω από τα παραμυθένια χωριά του, ψιθυρίζοντάς μας νυχθημερόν τις συναρπαστικές ιστορίες τους, πότε μέσα από τα θροΐσματα των πυκνών φυλλωμάτων σε κάθε πνοή του ανέμου κι άλλοτε χαραγμένες με εξαιρετική μαεστρία στις μαρμάρινες προσόψεις και στα αετώματα των αρχοντικών του, ή έντεχνα σκαλισμένες στα ιερά των μικρών εκκλησιών, αλλά και των ιδιαίτερης αισθητικής μοναστηριών του..

Ανάμεσα στα πιο τουριστικά ανεπτυγμένα χωριά του συγκαταλέγονται η Τσαγκαράδα, που απέχει 49χμ από το Βόλο και χρονολογείται από το 1600. Το χωριό αποτελείται από 4 γειτονιές οι οποίες πήραν το όνομά τους από τις εκκλησίες που βρίσκονται στις πλατείες τους: Άγιοι Ταξιάρχες που είναι και ο παλαιότερος οικισμός, Αγία Παρασκευή όπου στην πλατεία της βρίσκεται ο γηραιότερος πλάτανος που εικάζεται ότι τα χρόνια του αγγίζουν τα 1000 και η περίμετρος του κορμού του φτάνει τα 15μ, Άγιος Στέφανος και Αγία Κυριακή.

Στην περιοχή της Τσαγκαράδας μπορούμε να επισκεφθούμε τη θαλασσοσπηλιά «Παναγία η Μεγαλομάτα» που δίπλα της κατά την παράδοση ήταν και το «Κρυφό σχολειό» όπου ένας καλόγερος κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας γύρω στο 1668, μάθαινε κρυφά γράμματα στα παιδιά της περιοχής. Μπορούμε να θαυμάσουμε τις εξαιρετικές εκκλησίες της, τα διατηρημένα ως μνημεία πετρόχτιστα σχολεία της, να γευθούμε τις νοστιμιές των τοπικών εστιατορίων, να επιλέξουμε τη διαμονή μας ανάμεσα από ένα πλήθος παραδοσιακών καταλυμάτων και να κολυμπήσουμε στα κρυστάλλινα νερά του Μυλοπόταμου και τα καταπράσινα νερά της Φακίστρας.

Επίσης στην πανέμορφη Νταμούχαρη βορειότερα της Τσαγκαράδας γυρίστηκαν αρκετές σκηνές της πασίγνωστης κινηματογραφικής παραγωγής «Mamma Mia».

Το ιστορικό χωριό Μηλιές 27χμ από το Βόλο, όπου τρεις διαπρεπείς λόγιοι έζησαν από τα μέσα του 18ου έως τα μέσα του 19ου αιώνα περίπου, τρεις διδάσκαλοι του Γένους, τρία άξια τέκνα του χωριού, οι Άνθιμος Γαζής, Γρηγόριος Κωνσταντάς και Δανιήλ Φιλιππίδης, με τον πρώτο εξ αυτών στις 7 Μαΐου του 1821 μετά τη Θεία Λειτουργία, να υψώνει τη σημαία της Θεσσαλικής Επανάστασης στο ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών.

Αντίγραφο της ιστορικής σημαίας βρίσκεται ακόμη και σήμερα στο Λαογραφικό Μουσείο Μηλεών, το οποίο και αξίζει να επισκεφθούμε. Καρπός των φιλελεύθερων αντιλήψεων των τριών ανδρών, καθώς και της έντονης επιθυμίας τους να συμβάλουν στην πνευματική αναγέννηση του τόπου τους, υπήρξε η ίδρυση της Σχολής Μηλεών, που άρχισε να λειτουργεί επισήμως τον Αύγουστο του 1815.

Με μια επίσκεψη στην εξαιρετική Δημόσια Βιβλιοθήκη του χωριού, θα θαυμάσουμε μεταξύ άλλων εκθεμάτων και προσωπικών αντικειμένων των Γαζή και Κωνσταντά, χιλιάδες τόμους παλαιών εκδόσεων έντυπων βιβλίων από τα τέλη του 15ου αιώνα έως το 1900 και πολλά χειρόγραφα. Τέλος αφού περιηγηθούμε στα πετρόχτιστα καλντερίμια του χωριού και φωτογραφηθούμε μπρος στα διατηρημένα παραδοσιακά αρχοντικά του, μπορούμε να χαλαρώσουμε απολαμβάνοντας το γεύμα μας κάτω από την σκιά των πλατανιών στην κεντρική πλατεία του, ατενίζοντας τον Παγασητικό.

Η Ζαγορά, που απέχει 44χμ από το Βόλο, αναπτύχθηκε κατά τους τελευταίους Βυζαντινούς Χρόνους, (τότε που υπήρξε μεγάλη άνθιση της μοναστηριακής ζωής στο Πήλιο) γύρω από τη Μονή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, καθώς πολλοί μικροί οικισμοί εξελίχθηκαν σε έναν ακμαίο οικισμό, τη Ζαγορά, όπου επί Τουρκοκρατίας μοναχοί και ιερωμένοι λόγιοι δίδαξαν τα ελληνικά γράμματα στα μοναστήρια και στις εκκλησίες, διατηρώντας ζωντανή τη φλόγα για λευτεριά. Στο χωριό λειτούργησαν δύο τέτοιοι εκπαιδευτικοί πυρήνες, στη μονή του Σωτήρος που λεγόταν απλά «Σχολείο» και στη μονή του Αγίου Προδρόμου που ονομάστηκε «Ελληνομουσείο» και ιδρύθηκε γύρω στα 1702, με τους μαθητές του εκτός από την ελληνική γλώσσα να διδάσκονται μαθηματικά, φυσική, αστρονομία, γεωγραφία, φιλοσοφία, ιστορία και ξένες γλώσσες.

Το χωριό αποτελείται από τις συνοικίες του Αγίου Γεωργίου, της Αγίας Κυριακής, της Αγίας Παρασκευής ή Περαχώρας και της Σωτήρα. Μπορούμε να επισκεφθούμε τη Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη που ιδρύθηκε το 1762 και στα ράφια της βρήκαν καταφύγιο πάνω από 10.000 τίτλοι βιβλίων, περιοδικών, αλλά και περίπου 3.500 παλαιότυπων.

Διατηρώντας τη γνήσια ομορφιά των οικισμών του Πηλίου, με τα πέτρινα σπίτια της και τα κομψά αρχοντικά της, τις περίτεχνες βρύσες της, τα παραδοσιακά καφενεία της, όπως αυτά στα οποία θα ξαποστάσουμε στην όμορφη πλατεία του Αγίου Γεωργίου πίνοντας τον καφέ μας με θέα το Αιγαίο, είναι αναμφισβήτητα η αρχόντισσα του βορειοανατολικού Πηλίου. Η Ζαγορά είναι η κυριότερη περιοχή παραγωγής μήλων του Νομού μας, τα οποία ταξιδεύουν πια σε όλη την υφήλιο. Το χωριό διαθέτει Κέντρο Υγείας. Επίνειο της Ζαγοράς είναι το πανέμορφο Χορευτό με μια μεγάλη παραλία από άμμο και βότσαλο, πεντακάθαρα νερά, αρκετά εστιατόρια – ταβέρνες και τουριστικές υποδομές.

Η γραφική Μακρινίτσα μόλις 10χμ από το Βόλο, την οποία ο Ελ. Βενιζέλος χαρακτήρισε το 1934 ως «το μπαλκόνι του Πηλίου», μιας και η πλατεία της κυριολεκτικά κρέμεται πάνω από το Βόλο και τη γύρω περιοχή, χαρίζοντας μια ανεπανάληπτη πανοραμική θέα. Εκεί βρίσκεται το παραδοσιακό Καφενείο Θεόφιλος όπου κοσμείται με μια ζωγραφιά του φημισμένου λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου. Το Βυζαντινό Μουσείο, το Μουσείο Λαϊκής τέχνης και Ιστορίας του Πηλίου, οι Ιεροί ναοί της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (που διαθέτει πλούσια λιθανάγλυφη διακόσμηση).

Στην όμορφη Μακρινίτσα, γυρίστηκε το 1968 η ταινία «Η δασκάλα με τα χρυσά μαλλιά» με πρωταγωνίστρια τη σταρ της εποχής Αλίκη Βουγιουκλάκη. Το πανέμορφο αυτό χωριό με τα άπειρα παραδοσιακά αρχοντικά εκ των οποίων πολλά έχουν διατηρηθεί, ανακαινισθεί και μετατραπεί σε φιλόξενους ξενώνες, μπορείτε να το επισκεφθείτε πραγματικά οποιαδήποτε εποχή του χρόνου..

Η Αργαλαστή στα 37χμ από το Βόλο, βρίσκεται στο κέντρο του Νοτίου Πηλίου και αποτελεί εκτός των άλλων, ενδιάμεσο σταθμό για όσους κατευθύνονται προς τις κοντινές παραλίες του Παγασητικού: Λεφόκαστρο, Κάλαμο, Χόρτο και Μηλίνα ή του ανοικτού Αιγαίου: Ποτιστικά, Μελανή και Πάλτση. Στην ευρύτερη περιοχή που σήμερα αναπτύσσεται ο Δήμος Αργαλαστής υπήρξαν αρκετές συγκροτημένες κοινότητες κατά το παρελθόν, η Ολιζώνα, η Σηπιάδα και τα Σπάλαθρα όπως μαρτυρά το πλήθος των αρχαιολογικών ευρημάτων (αγγεία, νομίσματα, αγάλματα) ιδιαίτερα κατά τον 6ο αιώνα π.Χ. Κεφαλοχώρι λοιπόν με εξίσου πλούσια πολιτιστική παράδοση ακολουθώντας τα υπόλοιπα μεγάλα χωριά του Πηλίου, καθώς από το 1860 έχει καταγραφεί η υπό αντίξοες, όπως είναι λογικό συνθήκες, λειτουργία του «Ελληνικού Σχολείου» ή Σχολαρχείου Αργαλαστής. Στο σχολείο αυτό μάλιστα, υπηρέτησε ως σχολάρχης και ο γνωστός λογοτέχνης και ποιητής Κώστας Βάρναλης, τη σχολική χρονιά 1910-11.

Αξίζει να επισκεφθούμε το ναό των Αγίων Αποστόλων (Πέτρου και Παύλου) κοντά στην κεντρική πλατεία που χτίστηκε το 1886, καθώς πρόκειται για ένα εξαιρετικό δείγμα τρίκλιτης βασιλικής εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής, που χτίστηκε με σχέδια του γνωστού αρχιτέκτονα Περπινιάν. Το καμπαναριό του λέγεται ότι αποτελεί πιστό αντίγραφο του κωδωνοστασίου της Αγίας Φωτεινής της Σμύρνης και κατασκευάστηκε το 1913 από μάρμαρο, φέρει δύο ρώσικες καμπάνες και ένα ελβετικό ρολόι. Ακόμη θα παρατηρήσουμε ότι σε τοίχους πολλών αρχοντικών βρίσκονται ενσωματωμένα μέλη αρχαίων και μεσαιωνικών κτισμάτων, κάτι που προσθέτει μια άλλη γοητεία στην ατμόσφαιρα του χωριού.

Στη γραφική πλατεία της με τα παραδοσιακά καφενεία και τις ταβέρνες, θα απολαύσουμε διάφορα εκλεκτά εδέσματα και θα θαυμάσουμε τον Κένταυρο που είναι χαραγμένος σε μαρμάρινο κύκλο στο κέντρο του πλακόστρωτου δαπέδου της. Σαν κεφαλοχώρι, διαθέτει κέντρο υγείας.

Πρωτεύουσα του Νομού μας είναι ο Βόλος. Η όμορφη πόλη μας με την μακρά ιστορία που χάνεται στο βάθος των αιώνων, μιας και η περιοχή μας, η αρχαία Μαγνησία, σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματά της, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πρώτες περιοχές που κατοικήθηκαν στον ελλαδικό χώρο.

Μάλιστα οι γειτονικοί οικισμοί που ανακαλύφθηκαν στα κοντινά χωριά Σέσκλο και Διμήνι, χρονολογούνται από την 7η χιλιετία π.χ. και πραγματικά αξίζει να επισκεφθείτε.

Η σημερινή πόλη του Βόλου άρχισε να χτίζεται λίγο μετά το 1830 και μέσα από το σύνολο των ιστορικών γεγονότων, εξελίχθηκε σε ένα σημαντικό βιομηχανικό κέντρο, αναπτύσσοντας παράλληλα και μια σημαντική πολιτιστική και κοινωνική δραστηριότητα. Από τα “μεγαλεία” του παρελθόντος, ευτυχώς σώζονται ως και σήμερα αρκετά μοναδικά αρχιτεκτονικά κομψοτεχνήματα, νεοκλασικά κτήρια αλλά και ορισμένοι βιομηχανικοί χώροι που αξιοποιήθηκαν με άλλες πιο σύγχρονες χρήσεις, όπως Μουσεία, πανεπιστημιακοί χώροι, κλπ.
Ο Βόλος διαθέτει ένα άρτια δομημένο ρυμοτομικό σχέδιο, όπου οι περισσότεροι δρόμοι του οδηγούν στον κεντρικό παραλιακό δρόμο δίπλα στην θάλασσα, την γνώριμη σε όλους μας «παραλία», που σφύζει από ζωή όλη τη διάρκεια του χρόνου, παρέχοντας μοναδικές στιγμές χαλάρωσης αλλά και διασκέδασης στους κατοίκους και τους επισκέπτες του. Σημείο αναφοράς δε, αποτελούν τα διάσημα πλέον «τσιπουράδικα» που ακολουθώντας την παράδοση μας παρέχουν τους εξαιρετικούς μεζέδες τους μαζί με το τοπικό ποτό μας, το τσίπουρο!

Το λιμάνι της πόλης μας είναι το τρίτο μεγαλύτερο εμπορικό λιμάνι στην Ελλάδα. Ο μεγάλος, και λόγω της γεωγραφικής θέσης του μέσα στον Παγασητικό κόλπο προστατευμένος φυσικός λιμένας του Βόλου, είναι σημαντικό κέντρο για το εμπόριο, την αλιεία και την επιβατηγό ακτοπλοΐα για τα κοντινά νησιά των Σποράδων με καθημερινά δρομολόγια.

Κάθε χρόνο η πόλη υποδέχεται έναν μεγάλο αριθμό επισκεπτών μέσω των πολυτελών κρουαζιερόπλοιων που καταπλέουν σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ακόμη προσφέρει μαρίνα για την αγκυροβόληση ιδιωτικών σκαφών που σήμερα αριθμεί 280 θέσεις με δυνατότητα περαιτέρω ανάπτυξης, καθώς και αρκετές ιστιοπλοϊκές σχολές.

Την περίοδο των Χριστουγέννων ως θαρρεί κανείς “δια μαγείας” μετατρέπεται σε έναν ονειρεμένο χειμερινό τουριστικό προορισμό! Η πόλη βάζει τα γιορτινά της, γεμίζει πολύχρωμα λαμπάκια, λουλούδια και στολίδια, δίνοντας μια κοσμοπολίτικη νότα σε κάθε γειτονιά του κέντρου, πλημμυρίζει μουσικές και χρώματα και μας ταξιδεύει ευχάριστα μέσα από μια μεγάλη γκάμα εκδηλώσεων, ικανοποιώντας όλους τους επισκέπτες και τους κατοίκους της, θυμίζοντας μας πως όλοι μας.. θα κρύβουμε πάντα μέσα μας ένα παιδί!

Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας που κατέχει πλέον την 3η θέση ανάμεσα στα Ελληνικά Πανεπιστήμια και συγκαταλέγεται στα κορυφαία 800 Πανεπιστήμια παγκοσμίως, διαθέτει πολλές και διάφορες σχολές που εδρεύουν στην πόλη, με ένα πλήθος περίπου 15000 φοιτητών να ζουν και να της δίνουν καθημερινά τον δικό τους χαρούμενο τόνο και τη ζωντάνια τους, μέσα από τις δραστηριότητές τους. Από το 1878 ο Βόλος φιλοξενεί προξενεία διάφορων ευρωπαϊκών χωρών και από το 1956 ως και σήμερα, έχει “αδελφοποιηθεί” με συνολικά 8 πόλεις του εξωτερικού.

Στο Δυτικό κομμάτι του Νομού μας, 17χμ από τον Βόλο, βρίσκουμε το Βελεστίνο, στη θέση των αρχαίων Φερών, πόλη που σύμφωνα με τον Όμηρο πήρε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο και μετέπειτα ήταν η πατρίδα του Ρήγα Βελεστινλή ή Φεραίου, συγγραφέα, πολιτικού, στοχαστή και επαναστάτη, ο οποίος θεωρείται Εθνομάρτυρας και πρόδρομος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Δυτικά επίσης μόλις 18χμ από την πόλη του Βόλου, συναντάμε τη Νέα Αγχίαλο, μια κωμόπολη με επίσης μεγάλη ιστορία που μας πάει από την αρχαία Πύρασσο ως τα θεμέλια των αρχαίων Φθιώτιδων Θηβών. Πολλά αρχαιολογικά ευρήματα εκτίθενται στον αρχαιολογικό της χώρο ως σήμερα. Η Αγχίαλος λοιπόν είναι μια κωμόπολη με πολλούς επώνυμους αμπελώνες που παράγουν τα εκλεκτά κρασιά τους, αλλά και ένας πανέμορφος καλοκαιρινός τουριστικός προορισμός. Κάθε Αύγουστο μέσα σε μια πολύ όμορφη καταπράσινη έκταση δίπλα στη θάλασσα, διοργανώνεται η περίφημη «Γιορτή του Κρασιού» που αποτελεί έναν ακόμη πόλο έλξης αρκετών επισκεπτών. Η πόλη που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτε από άλλες πασίγνωστες τουριστικές προτάσεις, διαθέτει ένα γραφικό φυσικό λιμανάκι, μια πανέμορφη παραθαλάσσια περιπατητική διαδρομή για χαλαρές βόλτες, πλήθος από ταβέρνες και εστιατόρια, ορισμένα κυριολεκτικά πάνω στο κύμα, προσφέροντας στον επισκέπτη μια άνετη, κεφάτη και χαρούμενη διαμονή.

Κοντά στη Νέα Αγχίαλο βρίσκεται και το Διεθνές Αεροδρόμιο που εξυπηρετεί πλήθος τουριστών από την Άνοιξη ως τα μέσα του Φθινοπώρου.

Συνεχίζοντας τη διαδρομή μας στη Δυτική πλευρά της Μαγνησίας και νοτιότερα, στα 44χμ από την πόλη του Βόλου φτάνουμε στην πόλη του Αλμυρού, που αποτελεί τη δυναμική συνέχεια της αρχαίας Άλου, που ίδρυσε ο βασιλιάς Αθάμας. Σχεδόν όλος ο κάμπος Αλμυρού – Σούρπης αποτελούσε το λεγόμενο Αθαμάντιο Πεδίο, που πήρε τ’ όνομά του από τον εν λόγω βασιλιά, ο οποίος υπήρξε σύζυγος της Νεφέλης και πατέρας του Φρίξου και της Έλλης, των δύο δηλαδή αδελφών που σύμφωνα με τον πασίγνωστο μύθο, τους φυγάδευσε μ’ ένα χρυσόμαλλο κριάρι η μητέρα τους προκειμένου να τους σώσει από τη διαταγή του πατέρα τους που ήθελε τη θυσία τους.

Ο μύθος περιγράφει πως καθώς τα δύο αδέλφια πετούσαν πάνω από το Βόσπορο, η Έλλη έπεσε από το κριάρι, για αυτό και η περιοχή αυτή ονομάζεται Ελλήσποντος. Ο αδελφός της Φρίξος ταξίδεψε έως τη μακρινή Κολχίδα, κι αφού το κριάρι θυσιάστηκε στους θεούς, το δέρμα του κρατήθηκε ως φυλαχτό, αποτελώντας το ξακουστό χρυσόμαλλο δέρας για το οποίο ταξίδεψαν οι Αργοναύτες ως την Κολχίδα.

Η περιοχή έχει πλούσια μυθολογία μιας και η Άλος ήταν γνωστή και για το λιμάνι της και το ρόλο που αυτό διαδραμάτισε τόσο κατά τη διάρκεια των Περσικών πολέμων, όσο και κατά τον Τρωικό πόλεμο. Η Άλος ήταν η πρωτεύουσα του κράτους των Μυρμιδόνων και του διάσημου ομηρικού ήρωα, του Αχιλλέα, ο οποίος ξεκίνησε για την Τροία από τις Νηές, που σήμερα αποτελούν έναν όμορφο παραλιακό οικισμό.
Η ευρύτερη περιοχή του Αλμυρού διαθέτει επίσης μια γραφική και καταπράσινη ακτογραμμή με πανέμορφα γραφικά ψαροχώρια για ήρεμες διακοπές, καθώς και εξαιρετικά ορεινά χωριουδάκια ιδανικά για εναλλακτικές περιπέτειες..

Στο νησιώτικο τμήμα του συναντάμε τις Βόρειες Σποράδες, τα καταπράσινα «πολύτιμα σμαράγδια του Αιγαίου» με τακτική ακτοπλοϊκή σύνδεση τόσο με το Βόλο, όσο και με Εύβοια, τον Άγιο Κωνσταντίνο και τη Θεσσαλονίκη, που αποτελούνται από τη Σκιάθο, η οποία σύμφωνα με το μύθο χρωστά το όνομά της στο όρος Άθως που όπως έλεγαν η σκιά του φτάνει μέχρι τη Σκιάθο (Σκιά + Άθως) πατρίδα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ενός από τους σημαντικότερους λογοτέχνες της Ελλάδας, γνωστός και ως «ο άγιος των ελληνικών γραμμάτων» με πλήθος εξαιρετικού συγγραφικού έργου.

Ένα νησί με παγκόσμια φήμη όσον αφορά τη φυσική ομορφιά του, το γραφικό φρούριο Μπούρτζι στο κέντρο της πόλης, τις πανέμορφες αμμουδερές και μη παραλίες του, τα κρυστάλλινα καταγάλανα νερά του, την μεγάλη τουριστική ανάπτυξη μιας και διαθέτει ένα από τα πιο ιδιαίτερα Διεθνή Αεροδρόμια τοποθετημένο ακριβώς δίπλα από τη θάλασσα και την παραλιακή οδό και την έντονη νυχτερινή ζωή που την καθιστούν ως έναν μοναδικό καλοκαιρινό προορισμό για όλες τις ηλικίες.

Τη Σκόπελο, που στους αρχαίους χρόνους ονομαζόταν Πεπάρηθος και θεωρείται το πιο πράσινο νησί του Αιγαίου καθώς πάνω από το 67% της έκτασής της καλύπτεται από πυκνά πευκοδάση. Που διακρίνεται για τα δαντελωτά ακρογιάλια της, τα παραδοσιακά νησιώτικα αρχοντικά της, τα υπέροχα καλντερίμια της, τα 24 μοναστήρια, τις πολλές παλιές παραδοσιακές εκκλησίες και ξωκλήσια που σκαρφαλωμένα στους βράχους ατενίζουν το Αιγαίο. Τη Σκόπελο, που μεταξύ πολλών άλλων ήταν πατρίδα του Ολυμπιονίκη δρομέα στο αγώνισμα του Σταδίου, κατά την 53η Ολυμπιάδα το 568πχ. ‘Αγνων ο Πεπαρήθιος.

Στο νησί πραγματοποιήθηκε το μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων της πασίγνωστης κινηματογραφικής παραγωγής «Mamma Mia» με πολλούς και διάσημους πρωταγωνιστές. Ακόμη είναι παγκοσμίως γνωστή για την εκπληκτική παραδοσιακή χειροποίητη και πεντανόστιμη Σκοπελίτικη πίτα.
Η Σκόπελος διαθέτει δύο λιμάνια, της Χώρας και το Λουτράκι Γλώσσας.

Την επίσης καταπράσινη Αλόννησο που σύμφωνα με τα ιστορικά ευρήματα, στην αρχαιότητα ονομαζόταν Ίκος, η οποία πρωτοκατοικήθηκε στη Μέση Παλαιολιθική εποχή και εκεί βρέθηκαν τα αρχαιότερα λείψανα ανθρώπινης παρουσίας στο Αιγαίο. Η παράδοση αναφέρει ότι οι Κρήτες, κατά τη διάρκεια της μινωικής θαλασσοκρατίας στο Αιγαίο τον16ο αι. π.Χ., ίδρυσαν αποικίες στην Πεπάρηθο (Σκόπελο) και στην Ίκο, με αρχηγό τον μυθικό ήρωα Στάφυλο κι εκείνη την εποχή άρχισε και η καλλιέργεια της ελιάς και της αμπέλου στο νησί. Στο τέλος δε της Μυκηναϊκής εποχής πήγε στην Αλόννησο ο Πηλέας, πατέρας του Αχιλλέα, ο οποίος έμεινε εκεί έως το τέλος της ζωής του και σύμφωνα με την παράδοση, στο νησί υπήρχε ο τάφος του μυθικού βασιλιά των Μυρμιδόνων. Κατά την Κλασική περίοδο το νησί φημιζόταν για την καλλιέργεια της αμπέλου και το εκλεκτό κρασί του εξαγόταν μέσα σε αμφορείς οι οποίοι σε μία από τις δύο λαβές τους έφεραν την επιγραφή «ΙΚΙΩΝ».

Στη βορειοανατολική Αλόννησο, βορειότερα της παραλίας Στροβίλι, βρίσκεται η «Μπλε Σπηλιά», που προσεγγίζεται μόνο από τη θάλασσα και λέγεται επίσης «σπηλιά Παπανικολή» γιατί εκεί έβρισκε καταφύγιο το ομώνυμο υποβρύχιο στα χρόνια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου.

Το νησί σήμερα αποτελεί έναν από τους ωραιότερους βιότοπους στην Ελλάδα, μιας και είναι μέρος του Εθνικού θαλάσσιου Πάρκου και αποτελείται από ένα πολύ σημαντικό υποθαλάσσιο οικοσύστημα. Εκεί απαντώνται η χελώνα καρέτα καρέτα (Caretta caretta) και η πράσινη χελώνα (Chelonia mydas) και σε ότι αφορά τα θαλάσσια θηλαστικά, στο Πάρκο βρίσκουν καταφύγιο η σπάνια Μεσογειακή φώκια (Monachus monachus) και πλήθος δελφινιών. Ακόμη είναι ένας πανέμορφος εναλλακτικός τουριστικός προορισμός, για όσους επιζητούν την ηρεμία, την επαφή με τη φύση και τις υποβρύχιες εξερευνήσεις. Διαθέτει γραφικά ψαροχώρια με παραδοσιακά ταβερνάκια, μοναδικής ομορφιάς καταγάλανα νερά και εξίσου όμορφες παραλίες.